Choroby układu oddechowego obejmują szeroką grupę schorzeń które wpływają na funkcjonowanie narządów i tkanek układu oddechowego. Grupę tą stanowią schorzenia górnych dróg oddechowych, tchawicy, oskrzeli, oskrzelików, pęcherzyków płucnych, opłucnej i jamy opłucnej. Choroby układu oddechowego obejmują łagodne schorzenia taki jak zwykłe przeziębienie oraz poważne choroby zagrażające życiu. Najpowszechniej występujące przewlekłe choroby układu oddechowego to przede wszystkim: astma oskrzelowa, rozstrzenie oskrzeli, przewlekłe obturacyjne choroby płuc, zapalenie oskrzeli i rozedma, przewlekłe zapalenie zatok przynosowych, alergiczne zapalenie pęcherzyków płucnych, rak płuc, włóknienie płuc, przewlekłe choroby opłucnej, pylica płuc, zatorowość płucna, nadciśnienie płucne, nieżyt nosa, sarkoidoza czy obturacyjny bezdech podczas snu.
Na świcie setki milionów ludzi w różnym wieku cierpi na przewlekłe choroby i alergie układu oddechowego, co negatywnie przekłada się na zdrowie, samopoczucie i ogólną jakość nie tylko życia osoby chorej, ale także całej jej rodziny. Częstość występowania chorób układu oddechowego szczególnie dotyka dzieci i osoby starsze. Według szacunków Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) 65 milionów ludzi cierpi na przewlekłą obturacyjną chorobę płuc (POChP) o nasileniu od umiarkowanego do ciężkiego. Ponad 3 miliony osób zmarło na POChP w 2005 r., Co odpowiada 5% wszystkich zgonów na świecie.
Przewlekła obturacyjna choroba płuc charakteryzuje się trwałym zmniejszeniem przepływu powietrza. Objawy stopniowo pogarszają się i uporczywe duszności podczas wysiłku, prowadzą ostatecznie do duszności także w spoczynku. Choroba znana jest szerzej jako „przewlekłe zapalenie oskrzeli” lub „rozedma płuc”.
Głównymi przyczynami mogącymi wywołać obstrukcyjną chorobę płuc jest:
- dym tytoniowy (w tym narażenie wtórne lub bierne),
- alergeny,
- zanieczyszczenie powietrza w budynkach mieszkalnych,
- ogólne zwiększenie zanieczyszczenia powietrza na zewnątrz,
- częste infekcje dolnych dróg oddechowych przebyte w dzieciństwie,
- szkodliwe czynniki środowiskowe pracy (takie jak np. drażniące opary chemikaliów).
Przewlekła obturacyjna choroba płuc rozwija się powoli i zwykle ujawnia się po 40 lub 50 roku życia. Najczęstszymi objawami POChP są duszność (lub „potrzeba powietrza”), przewlekły kaszel i produkcja plwociny (śluzu). Codzienne czynności, takie jak wchodzenie po krótkich schodach lub noszenie walizki, a nawet codzienne rutynowe czynności, mogą stać się bardzo trudne, ponieważ stan stopniowo się pogarsza. Chorzy często doświadczają zaostrzeń, to znaczy poważnych epizodów zwiększonej duszności, kaszlu i plwociny, które trwają od kilku dni do kilku tygodni. Epizody te mogą poważnie upośledzać i powodować konieczność pilnej opieki medycznej (w tym hospitalizacji), a czasami nawet śmierci.
Przewlekła obturacyjna choroba płuc jest zwykle podejrzewana u osób, które doświadczają opisanych powyżej objawów i może być potwierdzona przez test oddechowy zwany „spirometrią”, który mierzy, ile i jak szybko osoba może siłą wydychać powietrze. Choroba nie jest uleczalna. Jednak dostępne zabiegi medyczne i fizyczne mogą pomóc złagodzić objawy, poprawić wydolność wysiłkową i jakość życia oraz zmniejszyć ryzyko śmierci.
Po pierwsze należy obserwować swój organizm i nie lekceważyć wczesnych jego ostrzeżeń, udać się jak najszybciej do lekarza gdy zaobserwujemy niepokojące objawy, po zdiagnozowaniu ważne jest stałe monitorowanie choroby oraz zmiana nastawienia i eliminacja czynników ryzyka jak np. zaprzestanie palenia, skuteczniejsza ochrona dróg oddechowych przed zanieczyszczeniami powietrza zarówno w domu jak i na zewnątrz, stałe monitorowanie przebiegu choroby, skrupulatne wypełnianie zaleceń lekarza co do zmiany stylu życia oraz farmakologii.
Zapraszamy do zapoznania się z naszą ofertą urządzeń wspomagających diagnostykę oraz leczenie chorób układu oddechowego.